Τρόποι επικοινωνίας του υποκειμένου τότε και σήμερα

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας με θέμα Σύγκρουση και Συμφιλίωση στις ομάδες, στα ζεύγη, στις οικογένειες και στην κοινωνία

    


     Πολύ ενδιαφέρον φαίνεται να είναι το συνέδριο που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 24-27 Μαΐου του 2012 με θέμα  Σύγκρουση και Συμφιλίωση στις ομάδες, στα ζεύγη, στις οικογένειες και στην κοινωνία. 


Σχετικά με το θέμα του συνεδρίου

E-mailΕκτύπωση
Η σύγκρουση είναι στην καρδιά της ψυχανάλυσης, αφού η ψυχαναλυτική θεωρία είναι η κατ’ εξοχήν θεωρία της σύγκρουσης. Με σημείο εκκίνησης τη θεωρία των ενορμήσεων, η σύγκρουση αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο θεωρητικό πυλώνα της Φροϋδικής θεωρίας. Η αποτύπωση των ασυνειδήτων επιθυμιών που βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, αλλά και με την πραγματικότητα του ατόμου, αποτελεί τον κύριο άξονα της ψυχαναλυτικής διερεύνησης και έχει καταστεί μέρος της κοινής μας κουλτούρας. Το οιδιπόδειο μοντέλο, μέσα από την ερμηνεία της αέναης και άλυτης σύγκρουσης μεταξύ του έρωτα και του θανάτου, αποτέλεσε και αποτελεί ένα πεδίο ανάλυσης των συναισθηματικών δυνάμεων που καθοδηγούν εσωτερικά τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και τα παγκόσμια γεγονότα.

Η εξέλιξη της ψυχαναλυτικής σκέψης μας καθοδηγεί στο να ορίσουμε τους βασικούς άξονες του συνεδρίου. Αρχικά στη κλασσική ψυχαναλυτική προσέγγιση, η σύγκρουση αναφέρεται στις ενορμήσεις /δομές στο πλαίσιο του ψυχικού οργάνου. Κατόπιν στο παράδειγμα των αντικειμενοτρόπων σχέσεων, η σύγκρουση και η συμφιλίωση συνιστούν μία νέα έκδοση των σχέσεων του εαυτού με τα πρώιμα αντικείμενα αγάπης. Η σύγκρουση και η συμφιλίωση διαμείβεται πλέον σε ένα κόσμο εσωτερικευμένων αντικειμενότροπων σχέσεων όπου κυριαρχούν οι προβλητικές/ενδοβλητικές διεργασίες. Η έμφαση δίδεται στο πως οι εσωτερικές αντικειμενότροπες σχέσεις διαμορφώνουν τη δυναμική των σχέσεων του ατόμου με το εξωτερικό περιβάλλον. Η σύγκρουση στο ζευγάρι, την οικογένεια και την ομάδα είναι μια εσωτερική σύγκρουση που έχει εξωτερικευθεί, μια επανάληψη - συχνά εκδραμάτιση- του τραύματος, των συναισθημάτων που έμειναν αμεταβόλιστα διότι δεν υπήρξε η δυνατότητα περίεξης από κάποιον στον περίγυρο του ατόμου.

Σήμερα, η ψυχαναλυτική θεωρία φαίνεται να κινείται προς ένα νέο διευρυμένο μοντέλο: περνά από τη διερεύνηση της επίδρασης της ενδοψυχικής οργάνωσης του ατόμου στις σχέσεις που αυτό εγκαθιδρύει, στην αλληλεπίδραση, ως ένα πεδίο μελέτης per se. Είναι το πεδίο του δεσμού (link) όπου αντικείμενο- υποκείμενο, ασυνείδητο-συνειδητό, εσωτερικός κόσμος-εξωτερικός συνεργούν μέσα από μια δυναμική που τη χαρακτηρίζει η αμοιβαιότητα στη διαμόρφωση των σχέσεων. Στο πλαίσιο της σχεσιακής/ διυποκειμενικής αυτής προσέγγισης η σύγκρουση και η συμφιλίωση γίνονται αντικείμενα σύνθετης μελέτης. Η διερεύνηση τους είναι διττή: επικεντρώνεται στην επίδραση του ενδοψυχικού κόσμου του υποκειμένου, στη διαμόρφωση των σχέσεων με τους “αντικειμενικούς άλλους” και ταυτόχρονα στην επίδραση της κοινωνικής πραγματικότητας στη διαμόρφωση των εσωτερικών αντικειμενότροπων σχέσεων του ατόμου.

Το ενδοψυχικό, το διυποκειμενικό και το κοινωνικό αποτελούν ως εκ τούτου τα βασικά πλαίσια διερεύνησης και ανάλυσης της έννοιας της σύγκρουσης στο επίπεδο του ατόμου, της ομάδας, του ζευγαριού και της οικογένειας.

Οι φορείς που έχουν αναλάβει την οργάνωση του συνεδρίου είναι:

  • Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας (EFPP)

  
  • Ελληνική Εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας

     με την επιστημονική συνεργασία της
  •  Ελληνικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας

     και της
  •  Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας


Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση του συνεδρίου
Implement

Δεν υπάρχουν σχόλια: